Ψιλή βροχή και σήμερα και η σκέψη σημαδεύει
τον αχανή τον ουρανό και το γαλάζιο το αίμα,
που ξεχωρίζει τα βουνά και στα θολά θεριέβει
και τρέχει στα παράμερα σαν το μεγάλο ψέμα.
Ψιλή βροχή και η ψυχή μουσκεύει στον ιδρώτα
απ’ τον πολύ συλλογισμό και των ανθρώπων μίση,
γκρεμίζεται στό πέλαγος και τρέχει σαν και πρώτα
για να προλάβει το κακό μπριχού να ξεκινήσει.
Κάνεις μια στάση στο κενό να δεις το χρώμα του ήλιου
και να γευτείς της ερημιάς την άγρια ευαισθησία,
με την ελπίδα του ουρανού και του κρυφού βασίλειου
μπας και γνωρίσεις την ζωή και την αθανασία.
Γέρνεις στο πλάι του βοριά με την ανάσα πρίμα
σαν να προσμένεις φορεσιά στη γη τη ματωμένη,
μα δεν σου λένε ούτε γειά ούτε μετρούν το κρίμα
αυτοί που σε προδώσανε και βγήκανε χαμένοι….
ΚΩΣΤΑΣ Δ ΚΑΤΕΧΗΣ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΙΟΥΛΙΟΣ 2023