”ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ”

Ο Κώστας Κατέχης γεννήθηκε στην Ερείκουσα το 1957 και μετά το Δημοτικό μετακόμισε στην Αίγινα όπου συνέχισε στο Καποδιστριακό Γυμνάσιο του νησιού για τέσσερα επίσης χρόνια. Το 1973 μετανάστευσε στην Αμερική όπου ζει μέχρι σήμερα συγκεκριμένα στην Νέα Υόρκη τον περισσότερο καιρό. Η αγάπη του για τα Ελληνικά γράμματα και τις τέχνες τον έκαναν να ασχοληθεί με την λογοτεχνία και την ποίηση όπου για πολλά χρόνια γράφει και αρθρογραφεί σε πολλά ομογενειακά και ορισμένα Ελληνικά έντυπα. Με την ποίηση ξεκίνησε το 1994 όπου και κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή στην Νέα Υόρκη. Σήμερα ασχολείται με την ραδιωφωνία και την αρθρογραφία σε ομογενειακά μέσα και έντυπα. Η εκπομπή στον Hellas FM είναι συνήθως λογοτεχνική και προωθεί πολλούς αξιόλογους ομογενείς καλλιτέχνες , συγγραφείς και ποιητές…….

”ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ”

Γύρισα λίγο το κεφάλι στο αγέρι
που φρεσκάρισε έξαφνα σαν φώς.
Κάτι σαν ψίθυρος μου φάνηκε πως ήρθε.
Στάθηκα ακίνητος βαθιά συλλογισμένος.
Ποιός ψιθυρίζει μέσα σε τόση μοναξιά.
Τί γλώσσα είναι πάλι ετούτη
που ακούγεται τόσο γνωστή.
Σαν να μιλούσε η Σαπφώ ή η Περσεφόνη.
Ύστερα ανδρική φωνή ωσάν του Ομήρου.
Είδα τα γκρεμισμένα
και κομματιασμένα μάρμαρα
σαν να σαλεύουν στο κιτρινισμένο χώμα.
Αυτό το χώμα που ποτίστηκε με αίμα
και φιλοξένησε χιλιάδες τους νεκρούς.
Συνέχισε ο ψίθυρος να λέει σιγανά,
ζύγωσα λίγο πιό κοντά και κάθισα στην Πέτρα.
Χωρίς θεμέλιο η κολόνα εστέκετο
μεσ’ τους αιώνες, τους αγέρες και το Φώς.
Χιλιοκομμένη μαυρισμένη απ’τη φωτιά.
” Έσεται ήμαρ” μου ψιθύρισε απαλά.
Το βλέμμα σήκωσα στον Ήλιο,
Σάν νά ‘ταν Όνειρο, κύτταξα γύρω για να δώ,
να βρώ το Θείο που μιλούσε.
Και έμεινα εκεί ως το πρωΐ να του μιλώ,
και να του δίνω θάρρος και υποσχέσεις.
Ύστερα έσκυψα και φίλησα το Χώμα
και άκουσα το θρόισμα της Άρπας.