Η ΤΡΙΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ 2
Όλα νοσούν, αυξάνονται, και γέρνουν στο γκρεμό
μια λέξη, μια μικρή ματιά, μια πίκρα ή ένα δάκρυ….
φωνή που κλαίει την αυγή, και η σιωπή σκοτώνει…..
υπάρχει φώς ? Εσύ τί λές….υπάρχει….δεν υπάρχει….
Μα τί τα λές…πώς ν’ ακουστείς….ποιός καρτεράει να τό’βρει…
λένε πως χάνεται η ζωή στης μοιρασιάς το κλάμα…..
και σύ γυρνάς απ’ το κακό και κλέβεις την αλήθεια…..
λες και δεν έχεις μερτικό, στην έρημο τά βράδυα……
Πείσμα στο φώς και στη σιωπή…..να ανάψει μέσα η λύπη
να τιναχτεί το σωθικό, και στο θεριό να γνέψει
μήπως γυρίσει η φωνή, και γίνει μελωδία
ή γίνει δάκρυ σε κλαρί…..και πάλι αναστενάξει…….
Κάθισε…….εδώ στη ριζολιά…..ξαπόστασε και δείξε
έχει το φώς τέλος κι αρχή…..ή μήπως το σκοτάδι……!!!!
είναι η φωνή το τραγικό το μάτι του θανάτου
για είναι λόγος και ντροπή τ΄ανθρώπου η ελπίδα….
Κ.Δ.ΚΑΤΕΧΗΣ