ΝΑ ΦΥΓΩ ΘΕΛΩ
Θέλω να φύγω μακριά από αυτόν τον κόσμο,
να μη με βλέπει πιά κανείς, μα ούτε και εγώ να βλέπω.
Να φύγω να μην ξαναδώ ποτέ κόκκινα μάτια
βλέμματα μαύρα και σκληρά και μισοπεθαμένα.
Μην αντικρύζω τον καημό, την κούραση, την πείνα
ούτε παιδιά λυπητερά, ισχνά και παραπονεμένα.
Να πάω κάπου για να μην με βρίσκει η αλήθεια,
ούτε το φως και το κορμί να είναι ξεχασμένο.
Να μένω πάντα σε κελί του κόσμου που ξεχνάει,
να τρέφομαι τις πίκρες μου, τις θλιβερές αιτίες.
Να ξέρω πως απέτυχε τούτος ο άθλιος κόσμος
και να ξεχνώ πώς ήταν πόνος και η αγάπη.
Μακριά, πολύ μακριά, αλήθεια λέω να πάω,
σ’ άλλον πλανήτη αν μπορώ να ταξιδέψω.
Να μην υπάρχει άλλη ψυχή να με ταράξει
να μην ρωτώ κανέναν πια γιατί πονάει.
Αυτόν τον κόσμο ούτε εγώ, μήτε κανένας άλλος
δεν τον ονειρευτήκαμε έτσι πως θα γυρίσει.
Να φύγω θέλω και ίσως έτσι να γλυτώσω
τα μάτια μου μη βλέπουν πια την δυστυχία.
Μη βλέπω το κακό, που το ονόμασαν καλό
Είτε τον θάνατο που τον βάφτισαν σωτηρία…..
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΕΧΗΣ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΑΠΡΙΛΗΣ 2021
