”Οὐ καταισχυνῶ τὰ ὅπλα, οὐδ᾿ ἐγκαταλείψω τὸν προστάτην
ὢ ἂν στοίχῳ, ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὁσίων,
καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν, καὶ τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω,
πλείω δὲ καὶ ἀρείῳ ὅσης ἂν παραδέξωμαι.
Καὶ συνήσω τῶν ἀεὶ κρινόντων,
καὶ τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένοις πείσομαι,
καὶ οὓς τίνας ἄλλους ἱδρύσεται τὸ πλῆθος ἐμφρόνως.
Καὶ ἂν τὶς ἀναιρεῖ τοὺς θεσμοὺς ἣ μὴ πείθηται οὐκ ἐπιτρέψω,
ἀμυνῶ δὲ καὶ μόνος καὶ μετὰ πάντων.
Καὶ τὰ ἱερὰ τὰ πάτρια τιμήσω.
Ἵστορες θεοὶ
Ἄγραυλος, Ἐνυάλιος, Ἄρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αὐξώ, Ἡγεμόνη.”
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΜΑΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ
Δεν ξέρω τι τους έχει πιάσει όλους και τρέχουν και δε φτάνουν τώρα με τις επικείμενες εκλογές του Μάη. Ο Σαμαράς σκορπάει χρήματα στους δεινοπαθούντες, ο Τσίπρας επιστρατεύει τον 92χρονο Γκλέζο, ο Βενιζέλος μοιράζει ελιές, ο Θεοδωράκης αρμενίζει στο Ποτάμι, το ΚΚΕ το χαβά του όπως πάντα και οι άλλοι που σώνει και καλά θέλουν να είναι στη Βουλή με 3-4 τοις εκατό νομίζουν ότι κάτι γίνεται και ο Λαός τους θέλει. Δεν μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να βάλω τα γέλια η να αρχίσω τα κλάματα. Από τη μια ο Κασιδιάρης, λαλίστατος και αποφασιστικός να καθαρίσει τον κόπρο του Αυγεία, από την άλλη ο Σπηλιωτόπουλος επανέρχεται δριμύτατος, ο Μπουτάρης συνεχίζει ακάθεκτος, και ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του ώσπου να ξεγελάσουν το Λαό ξανά και να συνεχίσουν το φαγοπότι όπως πάντα.
15 κόμματα διεκδικούν ψήφο στις Ευρωεκλογές και έχουν και απαίτηση να την πάρουν ύστερα από όσα έκαναν οι περισσότεροι….. η ύστερα από όσα δεν έκαναν.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη κοροϊδία προς τον Έλληνα ψηφοφόρο κάθε φορά που γίνονται εκλογές στην χώρα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ίχνος πολιτικής ευθύνης και ευαισθησίας σε κανέναν πολιτικό τη Ελλάδας σήμερα που η κρίση έχει σαρώσει τη ζωή των Ελλήνων και δεν νομίζω ότι άκουσα κανέναν απολύτως, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, να αναλαμβάνει καμία ευθύνη για την κατάσταση της χώρας και να προτείνει ένα καλά μελετημένο σχέδιο προς την έξοδο από την παρακμή και την καταιγίδα της κρίσης που πλήττει τον λαό μας σήμερα.
Ο κ. Σαμαράς ακόμα πιστεύει και μας παρουσιάζει προεκλογικό ατού το φοβερό εκείνο «πρωτογενές πλεόνασμα» και κάθε δικαιούχος θα πάρει λίγα χρήματα για μια μικρή ανάσα. Όμως την μαύρη τρύπα των 14,5 δισεκατομμυρίων ευρώ που λείπουν από τον κρατικό λογαριασμό και τα 25 εκατομμύρια που χρειάζονται για τις εκλογές που δύσκολα αναπληρώνονται δεν μας λέει πως θα βρεθούν. Ας μην ξεχνάμε ότι τις προηγούμενες εκλογές το κόστος ήταν 50 εκατομμύρια ευρώ, ενώ πριν από αυτές στοίχισαν 70 εκ. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει γιατί τα κόμματα να χρηματοδοτούνται από το δημόσιο χρήμα και να σπαταλείται για την εξεύρεση ψήφων σε μια χώρα με τόσο μεγάλο οικονομικό πρόβλημα που οδηγεί πολλούς στη αυτοκτονία, και δεν υπάρχει ένας σοβαρός πολιτικός να βάλει τέρμα σε αυτή τη ντροπή της Ελληνικής εκλογικής παράνοιας.
Κάπου κάπου, κάποιο κόμμα ανακαλύπτει έναν σοβαρό και μορφωμένο καθηγητή η διανοούμενο και τον προτείνει για βουλευτικό αξίωμα, αλλά μέχρι να γραφτεί το όνομά του στους εκλογικούς καταλόγους τον έχουν περάσει γενεές δεκατέσσερις και ο φουκαράς τρέχει να εξαφανιστεί πριν χαθεί η αξιοπρέπειά του εντελώς και τον κάνουν σειρά στα σκουπιδοκάναλα της πτωχευμένης μας πατρίδας. Σαν μια καλοστημένη θεατρική παράσταση όλη η διαδικασία των εκλογών στην Ελλάδα, με κορυφαίους ηθοποιούς και κομπάρσους που πάντα παίζουν τους ίδιους ρόλους στο ίδιο θέατρο…… το θέατρο του παραλόγου.
Έχω κουραστεί να ακούω 40 χρόνια τώρα τους ίδιους και τους ίδιους πολιτικούς της οικογενειοκρατίας που ρημάζουν τη γη μας μέχρι σήμερα και τα ονόματα δεν έχουν αλλάξει από τότε. Κάποιοι νέοι δειλά έκαναν κάποια βήματα στο πολιτικό σκηνικό και προσπάθησαν για μια πραγματική αλλαγή της νοοτροπίας των Ελλήνων στην πολιτική σκηνή αλλά όπως έγραψα παραπάνω καταπλακώθηκαν από την τέφρα της πολιτικής σαπίλας που λερώνει τα πάντα στην Ελλάδα και εξαφανίστηκαν πριν τελειώσουν καν αυτό που άρχισαν.
Και είναι πολλές οι περιπτώσεις που ένας πολιτικός έκανε μια καλή προσπάθεια εξυγίανσης κάποιου φορέα σε κάποιον οργανισμό, αλλά ποτέ δεν έφτασε στο τέλος είτε από έλλειψη χρόνου είτε από μετάθεση που προερχόταν από μεγάλα συμφέροντα και κολοσσούς που προσέκρουε το σχέδιο αυτό.
Σήμερα αν παρατηρήσετε στα καινούρια ψηφοδέλτια θα δείτε ότι υπάρχουν πολλοί με ονόματα γνωστά που η σαραντάχρονη καθεστηκυία τάξη τους στριμώχνει στους καταλόγους γιατί έχουν το όνομα η είναι συγγενικά πρόσωπα των παντοτινών μεγάλων πολιτικών προσώπων της χώρας μας.
Δεν θα τα παραθέσω εδώ γιατί δεν έχω χώρο αλλά όποιος θέλει δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και όπου αλλού θελήσει. Έτσι είναι από την αρχή της κοροϊδίας των ψηφοφόρων, συγγενείς, κουμπάροι, αδέλφια, ξαδέλφια, συμπέθεροι, όλοι μαζί πάντα για να πιάσουν θέση στο κουρασμένο Δημόσιο και να εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Μια φίλη από την Θεσσαλονίκη που μιλήσαμε προ λίγες μέρες μου είπε ότι σήμερα που μιλάμε γίνονται τα περισσότερα ρουσφέτια από ποτέ, λόγω εκλογών. Ναι είναι αλήθεια ότι κανείς δεν συγκινείται από την τραγική κατάσταση της οικονομίας και η εκδούλευση συνεχίζεται μέχρις εσχάτων προς εξοικονόμηση ψήφων.
Και τι δεν σκαρφίζονται οι καλοί πολιτικοί μας για να κερδίσουν μια έδρα.
Κάποτε στο μικρό νησί μου την Ερείκουσα, βγήκε ένας νέος πρόεδρος ο οποίος όταν κατάλαβε τη μάσα που υπάρχει στο δημόσιο δεν ήθελε να αφήσει την προεδρία της κοινότητας με τίποτε και για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του κάθε τετραετία σκαρφίστηκε χιλιάδες τρόπους να το κάνει. Εκβιάζοντας πολλούς απλούς κατοίκους με δέλεαρ επιδοτήσεις και ρουσφέτια κατάφερε να παίρνει την ψήφο τους. Βέβαια αυτό δεν έφτασε οπότε τι σκέφτηκε ο τετραπέρατος Κόκης Νόρις ……. Μεταδημότευσε γύρω στους 50 κατοίκους από το χωριό της γυναίκας του και τους έφερνε στην Ερείκουσα όπου ερχόταν μόνο για τις εκλογές…. έτσι έβγαινε πάντα πρόεδρος και οι κακές γλώσσες λένε ότι πολλά κονόμησε και καταχράστηκε, αλλά ποιος ξέρει αν ποτέ ο έλεγχος φτάσει μέχρι το νησάκι μας κάποια μέρα.
Με αυτό τον τρόπο έχουν κρατηθεί στην εξουσία πολλοί και διάφοροι μεγάλοι και μικροί πολιτικοί οι οποίοι αμέσως μετά την εκλογή τους, το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει είναι το συμφέρον του τόπου, αλλά μόνο το δικό τους και των συγγενών τους. Και ενώ η εξαθλίωση του κόσμου συνεχίζεται τα κόμματα συνεχίζουν το προεκλογικό βιολί τους τάζοντας και ψάχνοντας για ψηφοφόρους που ανήκουν σε όποια παράταξη χωρίς πολιτική δεοντολογία και ανεξαιρέτου προέλευσης.
Μια φωτογραφία από την σημερινή Αθήνα προκαλεί από μόνη της κοιτώντας τη βλέπω ανθρώπους πολλών και διαφόρων φυλών και χρωμάτων που δύσκολα ξεχωρίζεις έναν Έλληνα ανάμεσά τους, να πανηγυρίζουν με σπασμένα Ελληνικά την έλευση κάποιου πολιτικού στην πλατεία για να μιλήσει. Άραγε θα τους μιλήσει Ελληνικά; Άραγε θα τον καταλάβουν; Άραγε έχουν δικαίωμα ψήφου η είναι εκεί απλά για να φαντάζουν σαν όχλος που φοβίζει τον αντίπαλο; Είναι και αυτοί το ίδιοι με τους μεταδημότες της Ερείκουσας που ψήφιζαν και γύριζαν στο χωριό τους όταν τελείωναν.
Άρα λοιπόν σε πολλές περιπτώσεις έχουμε τους ξένους και τους πληρωμένους να καθορίζουν την έκβαση των εκλογών σε πολλές περιπτώσεις σε όλη την επικράτεια της χώρας εφόσον οι τετραπέρατοι πολιτικοί μας ξέρουν πολλούς τρόπους να εξασφαλίσουν την εκλογή τους εύκολα και με την επιβάρυνση του ίδιου του κράτους εφόσον τα κόμματα χρηματοδοτούνται και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Αγαπητοί μου αναγνώστες, σας το λέω από τώρα ότι οι εκλογές δεν πρόκειται να αναδείξουν πλειοψηφία σε κανένα κόμμα οπότε οι πολιτικοί αρχηγοί είναι ικανοί να συνθηκολογήσουν και με το διάβολο για να κρατήσουν την εξουσία. Μην εκπλαγείτε όταν δείτε κυβέρνηση συνασπισμού από δύο η περισσότερα κόμματα τα οποία είναι άκρα αντίθετα το ένα με το άλλο.
Οι εκλογές στην Ελλάδα δεν είναι υπόθεση εσωτερική της χώρας, είναι υπόθεση που αφορά και κατευθύνεται από την Ευρώπη, την Γερμανία και την Αμερική συγκεκριμένα. Ότι πουν τα μεγάλα αφεντικά στους αρχηγούς των κομμάτων, αυτό θα γίνει…. Ο Ελληνικός Λαός ότι κι αν πει, ο λόγος του δεν πιάνει. Αυτοί έχουν τον τρόπο να ερμηνεύσουν το εκλογικό αποτέλεσμα όπως θέλουν και να σχηματίσουν κυβέρνηση όπως αρέσει στους δανειστές μας και α μεγάλα αφεντικά της νέας τάξης πραγμάτων, έχουν τον τρόπο τους αυτοί όπως πάντα.
Όλα αυτά τα αστεία πως η οικονομία καλυτερεύει και η χώρα βγαίνει στις αγορές είναι παραμύθια της Χαλιμάς από τον Σαμαρά και τους υπόλοιπους χαμαιλέοντες της Ελληνικής πολιτικής σκηνής για να αρπάξουν την ψήφο του κουρασμένου πολίτη.
Σήμερα είδα φωτογραφία στην Αθήνα του 2014, να ποδοπατούνται Έλληνες προσπαθώντας να αρπάξουν ένα μαρούλι, η μισό κιλό πατάτες που προσέφεραν οι παραγωγοί σε κάποιες συνοικίες για να ανακουφίσουν τους πεινασμένους.
Η ντροπή που ένοιωσα είναι θεόρατη. Το ίδιο και η οργή μου.
Θέλω να καταγγείλω και τα 15 κόμματα που ζητούν με αίτηση στον Άρειο Πάγο να πολιτευτούν και να τονίσω ότι η ευθύνη για την ζητιανιά και την κατάντια των Ελλήνων είναι όλη δική τους. Θέλω να βγει ένας αδέκαστος εισαγγελέας και να τους καθίσει όλους στο σκαμνί για εσχάτη προδοσία. Θέλω να μπουν φυλακή οι πολιτικοί που είναι ένοχοι για την Ελληνική οικονομική λαίλαπα που μας επέβαλαν οι δανειστές χωρίς την έγκριση του Λαού των Ελλήνων. Θέλω να πάει παρέα με τον Τσοχατζόπουλο και ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και ο Αλογοσκούφης και ο Παπουτσής και ο Στουρνάρας και όλοι οι άλλοι που φταίνε.
Κ.ΚΑΤΕΧΗΣ
2014
