ΟΙ ΛΥΚΟΙ
”Κάποτε αυτοί που αγάπησες
σου φέρθηκαν σαν λύκοι….
τώρα σαν γυμνοσάλιαγκες
κοιτούν που να κρυφτούν” …
Έχει ο καιρός γυρίσματα ….
και οι νάνοι καλυβάκια…..
Και σύ θα πείς παντοτινά
πως βρήκες το λιμάνι,
τους λύκους ξεριζώνοντας
στα βράχια της φουρτούνας.
Μα τί κι άν νιώθεις την πληγή
να κλείνει λίγο λίγο,
σαν να τελείωσε το φώς
και λές ”τώρα θα φύγω”.
Εκείνοι μες το φόβο τους
περνούν καλά θα λένε,
μα μόνο εσύ το βλέπεις πως
από μέσα τους θα κλαίνε.
Κ.ΚΑΤΕΧΗΣ ΚΑΝΑΤΑΣ