ΟΝΕΙΡΟ

Ο Κώστας Κατέχης γεννήθηκε στην Ερείκουσα το 1957 και μετά το Δημοτικό μετακόμισε στην Αίγινα όπου συνέχισε στο Καποδιστριακό Γυμνάσιο του νησιού για τέσσερα επίσης χρόνια. Το 1973 μετανάστευσε στην Αμερική όπου ζει μέχρι σήμερα συγκεκριμένα στην Νέα Υόρκη τον περισσότερο καιρό. Η αγάπη του για τα Ελληνικά γράμματα και τις τέχνες τον έκαναν να ασχοληθεί με την λογοτεχνία και την ποίηση όπου για πολλά χρόνια γράφει και αρθρογραφεί σε πολλά ομογενειακά και ορισμένα Ελληνικά έντυπα. Με την ποίηση ξεκίνησε το 1994 όπου και κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή στην Νέα Υόρκη. Σήμερα ασχολείται με την ραδιωφωνία και την αρθρογραφία σε ομογενειακά μέσα και έντυπα. Η εκπομπή στον Hellas FM είναι συνήθως λογοτεχνική και προωθεί πολλούς αξιόλογους ομογενείς καλλιτέχνες , συγγραφείς και ποιητές…….

ΟΝΕΙΡΟ

Άντεξε πάλι σήμερα
το βλέμμα μου στον Ήλιο,
τι κι αν τον έκρυψε η βροχή,
τι κι αν κρυφοκυτούσανε
τα αστέρια όλη μέρα.
Σκιά δεν έμεινε θαρρώ ,
κι ο αγέρας δεν λυπάται.
Και εγώ στην πέτρα
την δαρμένη από το κύμα,
μέρα και νύχτα αναμετρώ
στα όνειρά μου,
που στέκονται αγνάντι
από την φουσκοθαλασσιά.
Σαν νά ‘ταν χτες που ξύπνησα
στην άκρη του γιαλού
κι αγνάντεψα τον Ήλιο
πρώτη μέρα.
Ύστερα από δύό χιλιάδες χρόνια.
Και κει πάνω στο κύμα του γιαλού
άρπαξα ξαφνικά την Λευτεριά μου
και σηκώθηκα.
Την φόρτωσα στους ώμους
και περπάτησα.
Πάνω στις πέτρες και στην άμμο
που γλιστρούσαν,
και με την τρίτη προσοχή, πέρασα
στην αντίπερα όχθη της νυχτιάς.
Ώσπου ξημέρωσε ο Ήλιος πάλι πρώτος
Λεύτερος, λαμπερός κι αυτός όπως και εγώ.
Κι ανάσανα βαθιά της θάλασσας την αύρα
και το ιώδιο του γιαλού πέρασε στην ψυχή μου,
ελεύθερος και δυνατός
μετά απ’την καταιγίδα.
Χωρίς να ξέρω γιατί η μέρα άργησε τόσο
και το ξεκίνημα έγινε
ελπίδα που μοσχοβολούσε
στου φλοίσβου την οχλοβοή.
Και μένα η ματιά μου γιγαντώθηκε
στης Μάνας μου το κάλεσμα.