Ο ΔΙΑΣ Ο ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Ο Δίας ο εξόριστος
σακάτης και αγνώριστος
δύο χιλιάδες χρόνια……
απ΄ του Ολύμπου την κορφή
χαμογελά για μια κρυφή
αγάπη που έχει αιώνια.
Κι έχει περίσσια υπομονή,
με θεϊκή επιμονή
και Φως να περιμένει……
Όταν ξανά η επιστροφή
γίνει γιορτή σε μια στροφή
και η Δόξα ανασαίνει…..
Θεέ των Θεών οδύρεσαι,
τους παίδες ευσπλαχνίζεσαι
τον κόσμο σου δικάζεις,
μέσ΄ των Θεών την προσβολή
του Αχιλλέα τη βολή
την τελική θαυμάζεις…..
Έσεται ήμαρ, η φωνή
σου λέει σαν την τελική
και άγια μαρτυρία….
Και συ μπροστάρη των Θεών
των νέων και των παλαιών
μεθάς μέσ’ τη μαγεία…..
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΕΧΗΣ