Ο ΡΑΓΙΑΣ
Δέν θα αλλάξει ο Ραγιάς
δεν θα σηκώσει βλέμμα
τόσο βαθιά έχει χωθεί
η αμαρτία στο αίμα.
Αιώνες τόσοι και ποτέ
δεν σήκωσε κεφάλι
με την ”αγάπη΄΄ τον πατούν
και τον τρομάζουν οι άλλοι.
Γονατιστός και σκυθρωπός
ομείωσην και εικόνα
του λένε από την γέννηση
μέχρι να μπεί στο χώμα.
Ποτέ δεν γέλασε γλυκά
το μαραμένο χείλι,
κι όλο γροικά καρτερικά
το Φώς να ανατείλει.
Ύπνος βαρύς κι ασήκωτος
στο νού του άγρια βέλη
και της σκλαβιάς το θυμιατό
σηκώνει κι ας μη θέλει.
Στο χώμα σέρνεται βαρύς
ζητιάνος και ικέτης
των αφεντάδων τη γροθιά
ο πρώτος καταθέτης.
Κατήντησε μικροαστός
σε πόλεις δίχως τείχη
και ένα θεό παρακαλά
στην κόλαση μήν τύχει.
Ραγιάς και πάντα σκεφτικός
με σκέψη αλλοπαρμένη
φτιαγμένη από θυμίαμα
και με θηλιά δεμένη.
Δεν θα ξυπνήσει ο Ραγιάς
ο ύπνος είναι μάγος
αιώνες γέρνει και πονά
ποτέ δεν λειώνει ο πάγος.
Θέλει πολύ αρματωσιά
δύναμη και συνέπεια
ν ‘αντιταχθεί με πονηριά
στου κόσμου την απρέπεια.
Ύπουλοι και σατανικοί
με της ψευτιάς το ράσο
Ραγιά τον έχουν συνεπή,
σφάξε με Αγά ν’αγιάσω.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΕΧΗΣ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2021
