Περίμενε……
Περίμενε, περίμενε……
υπομονή κι αν έχεις,
κι αν έχεις τάχα υπομονή
και χρόνο τάχα αν έχεις…..
Σ’ένα σκαλί, γονατιστός
σε μια κλεισμένη σκέψη
πριν το μυαλό στερέψει
περίμενε και σύ.
Και άμα το δεις περίμενε
και να το αναγκαλιάσεις
πριν την ελπίδα χάσεις
στο τέρμα της σιωπής.
Κι όλου του κόσμου οι φωνές
κι όλα τα μεγαλεία
σαν τη παλιά μαγεία
στο τέρμα του γκρεμού.
Έχε μονάχα υπομονή,
ότι κι αν πεις θα γράψει
κι η μοίρα θα ταράξει
τα γυάλινα νερά…..
Σήμερα ο κόσμος τάζεται
σε μια γωνιά με ασήμι
και είναι το φως σου λαμπερό
σα δασκαλεύεις το χορό
στο είναι σου συντρίμμι.
Φεύγα, γκρεμίσου σε κλαρί
της νιότης αναμμένο
μη σε λυγίσει ο καημός
ούτε ο Μάρτης Ουρανός
και γώ σε περιμένω.
Κ.Δ.ΚΑΤΕΧΗΣ
2016