ΠΟΝΟΣ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΖΩΝ
Πως τον ορίζεις τον πολύ και τον μεγάλο πόνο
χρόνο απέρριτο και ότι άλλο πείς σου αφιερώνω,
κάποια εξήγηση στα άυλα πάθη του ουρανού μου
και του απέραντου της τύχης του κενού μου.
Δεν πήρα λόγια να τα πλέξω έτσι ξαφνικά
βρήκα τις λέξει σκορπισμένες στα κενά
για να τ’ακούς και να γεμίζεις άδειες σκέψεις,
αφού στις χάρησα έτσι απλά για να διαλέξεις.
Άν στην καρδιά ο πόνος είναι που φωλιάζει
μέγα σημάδι πως η δύναμη πάντα τρομάζει,
κι αν κάπου θέλει να θεριεύει ή να σιωπά,
είναι η στιγμή και η μέρα που αλύπητα χτυπά.
Ξέχνα το χρόνο που σε θέλει πάντα σκλάβο
μέτρα τον πόνο που που ζητώ να καταλάβω.
για να τον νοιώθεις και να λές πως είμαι εγώ
ένας που σώθηκε απ’της απάτης το ζυγό.
Κι έτσι του κόσμου τώρα η πλάνη ζυγαριά
γέρνει στου πόνου την αστείρευτη πλαγιά
χωρίς την άδεια αγκαλιά να ξεχωρίζει
που την ζωή μου σαν κυκλώνας τριγυρίζει…..
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΕΧΗΣ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΜΑΡΤΗΣ 2022