ΠτΔ ΚΑΤΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Δώσε πόνο Μητσοτάκη και προχώρα σαν γαμπρός
μην ακούς κανέναν τώρα, είσαι ο πρώτος πίσω μπρός.
Την Κατίνα προεδρίνα, μιά απόφαση σταθμός
κι ο Παυλόπουλος φαντάζει, σαν σκεπάρνι μπαϊλαμός.
Λιγουλάκι είναι κοντούλα, από ομορφιά…. καλά
ευτυχώς που την κοιτάνε και οι νάνοι ντροπαλά.
Λίγο ακόμα αριστερίζει, με τον Σύντροφο κοντά
το χαμόγελό της είναι ένα μάτσο από χαλιά.
Δώσε πόνο εσύ Κατίνα, στάσου στό ύψος του σκαλιού
στο Μαξίμου τώρα βρέχει, βάλε ομπρέλλα του σκυλιού.
Ρίχνε τις υπογραφές σου, ρίχνε και τις αρπαχτές
Μέγαρο είναι δεν πειράζει, βάλε σκάλα για μπηχτές.
Ντύσου με την νέα μόδα, του Αρμάνη και του Μπό
και για να σταθείς στο ύψος, κάτσε απάνω στο σκαμπό.
Του παπά το χέρι φίλλα, και μετάλαβε κρασί,
αφού όλα τα πιστεύεις, την καρέκλα θες κι εσύ.
Κάμε πάλι το σταυρό σου, σαν τα χρόνια τα παλιά
στον καιρό του Κατσαντώνη που πουλούσες χαϊμαλιά.
Τώρα όσο μπόϊ σου λείπει, είναι οι Εύζωνες μπροστά
Παλληκάρια δύο μέτρα, που θα σε φρουρούν σωστά.
Για να νοιώθεις δικαιωμένη, στων τσολιάδων την φρουρά
με του Κούλη τη γραβάτα, που μήτε ο Τσίπρας τη φορά.
Ρε Κατίνα σε ζηλεύω, έτσι από το πουθενά
έγινες πρώτος Πολίτης, σε μιά χώρα ξαφνικά
Πώς και τούρθε του Κυριάκου, και σε επέλεξε αρχηγό
ευτυχώς που δεν του γυάλισε, στο λιμάνι η Μαριγώ.
Έτσι ξαφνικά μπονώρα, ξύπνησε σαν καρδερίνα
και του καρφώθηκε η ιδέα, να σε κάμει προεδρίνα.
Κι από κει που δεν σε ξέρει ούτε η ίδια σου η Μάνα
κάνεις και πηδηματάκια στου Μαξίμου την αλάνα.
Ποιός τη χάρη σου Κατίνα, απο βέρα δικαστίνα
προεδρεύεις μίας χώρας, δυνατής και κοντοψώρας.
Ας είν’καλά ο Μητσοτάκης, που για να μείνει αρχηγός
βρήκε λύση για τους όλους…δεξιοαριστερούς ταγός,
κι έτσι βολευτίκαν όλοι, δεξιοί κι αριστεροί
κι όλοι βγαίνουν απ’το ράφι, και χορεύουν στο κλαρί.
Η Κατίνα με κοστούμι, ταγιεράκι προς το γκρί
και ο Κούλης με γραβάτα και γοβάκια μανιγρή.
Όλοι τώρα ευτιχισμένοι, πίνουν τσίπουρο ξανά
στού Λαού την πλάτη επάνω, που πληρώνει τα σανά.
Στου Λαού την πλάτη πάλι, που όλο αυτός τα κουβαλά
και για σένα ρε Κατίνα, έχει κόψει το χαλβά.
Έχει κόψει το τσιγάρο το ουζάκι το ρακί
στένεψε το παντελόνι στένεψε και το βρακί…
Σαν ορκίστηκες δεν είδα, ούτε άκουσα φωνή
τί θα κάνεις σαν καθίσεις στην καρέκλα την ψηλή.
Ούτε για Μακεδονία, ούτε και για τα νησιά
για τον Έβρο ούτε λόγο, ούτε και για λαθρά.
Ούτε καν για της Κορώνας τον ϊό που αγροικά
και σκοτώνει τον πολίτη, ύπουλα και μυστικά.
Τίποτα πιά δεν μας είπες Κατερίνα και για εμάς
που προσμένουμε με πόνο και καημό να μας πονάς
σαν η πρώτη Προεδρίνα και Γυναίκα προσεχώς
δεν σε νοιάζει για τον κόσμο, για κανέναν δυστυχώς.
Πάλι θα είμαστε μονάχοι, σαν το φάντασμα του Ρά
δίχως φώς δίχως ελπίδα, στού ελέου τα πυρά.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΕΧΗΣ
