ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Δέν ξέρρω πόσο μακρυά
και πόσο καιρό θα πάρει.
Τούτα τα άγρια σημάδια των καιρών
μ’έχουν τρομάξει τόσο…….

Ωσάν τα βήματά μας μήτε μπροστά ,
μα μήτε πίσω δεν κινούν…
Και τα σημάδια γίνονται

μέρα με την ημέρα

πιο απάνθρωπα .

Θέλει νομίζω ο άνθρωπος
τον άλλον να εξoντώσει…
Με όλους τους αθέμιτους τρόπους.
Να τόνε καταστρέψει……
Να μήν αφήσει κανενός
τη σκέψη να ωριμάσει……

Να μήν γεννήσει η ψυχή καλό
να μήν γίνει ο άνθρωπος
καλύτερος ακόμα….
Για κάποια λίγα ή πολλά
του κέρδους σάπια ποσοστά….

Με την ψυχή στο στόμα
να γδάρει του κάθε αδερφού
του άλλου του πιό αδύνατου
το δέρμα  στο παζάρι….

Ποιός θα το πρωτογδάρει,
ποιός θα πλερώσει πιό πολλά,
ποιος θα το πρωτοπάρει,
αλίμονο αδέρφια μου ….γιατί …
Πόση κατάντια είναι αυτή
Πού είναι ο Θεός να κάψει…..
να ρίξει μαύρο κεραυνό
να ξεκληρίσει το κακό
και να εκπληρωθεί η γραφή
για μια φορά στ’αλήθεια……

Κι όχι άλλα παραμύθεια…
Ἐλεος ,στον κοινό θνητό
όπου με άδεια την ψυχή του
στα γόνατα παρακαλεί
για μιά μπουκιά και μιάν ανάσα
δίχως αντίκρυσμα
παρά μονάχα την Ζωή του
αυτήν που του άρπαξαν
της σχιζοφρένειας τ’αρπαχτικά.

Kωστής Κατεχης Κανατάς

ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2014