ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ
Ο Κίτσος και ο Οδυσέας
ο Μάρκος και ο Θανάσης
Τζαβέλας Ανδρούτσος Μπότσαρης
και από δίπλα ο Διάκος….
Σε μιά πλαγιά λιαζόντανε
και τα σπαθιά ακονίζαν,
πίνονταςτο καλό κρασί
μ’ αντικρυστά κοψίδια.
Απέναντι στον πλάτανο
δυό όμορφες κοπέλες
γελούσαν και τρεχούμενο
νερό, τις στάμνες εγιομίζαν.
Δεν πρόσεξαν όμως πιό κεί
στο πέρα που εκοιμούνταν
τριάντα Τούρκοι και με μιάς
ξυπνήσαν απ τα γέλια
και σαν τους λύκους έτρεξαν
τις κοπελιές κυκλώσαν.
Ο Κίτσος και ο Οδυσέας
ο Μάρκος και ο Θανάσης
με μιάς ροβόλισαν την πλαγιά
και τρέξαν στο πλατάνι.
Τους Τούρκους αντικρύσανε
και τα σπαθιά ετραβήξαν.
Οι Τούρκοι τους γρυκίσανε
τραβούν τα γιαταγάνια
και άρχισε μάχη φοβερή
τέσσερις με τριάντα.
Τα σίδερα αχούσανε
στον κάμπο που χτυπιώνταν
κεφάλια πέφτανε στή γη
κοκκίνιζε το χώμα.
Σαν τα λιοντάρια οι Γραικοί
τις σπάθες στροβιλίζαν
και πριν ο Τούρκος πεί ‘’γκιαούρ’’
τού ‘πεφτε το κεφάλι…..
Σε λίγο οι Τούρκοι μείναν τρείς
και κοίταγαν το χώμα
και απετώντας τα σπαθιά
τρέχαν στην κατηφόρα.
Τα παλληκάρια ανάσαναν
καθίσανε στην πέτρα
τις σπάθες αποθώσανε
κάτω να ξεκουράσουν.
Οι κόρες έφεραν νερό
να πιούν να ξεδιψάσουν
και τα κορμιά εγείρανε
στου πλάτανου τη ρίζα….
Ύπνος τους πήρε αλαφρύς
κι οι κοπελιές κοντά τους
τραγούδι πιάσαν τρυφερό
για να τους νανουρίσουν….
Ο Κίτσος και ο Οδυσέας
ο Μάρκος και ο Θανάσης
φωτιά γεννήκαν και βοή
που αντήχησε ως πέρα.
Κι ακούστηκε στις λαγκαδιές
και στων βουνών τα ύψη.
Από το Σούλι στη Γραβιά
Τριπολιτσά, Βαλτέτσι
απ’ τον Μωριά στη Ρούμελη
στην Κρήτη και Στο Αιγαίο.
Από την Ζάκυνθο ταχιά
ήρθε ο Κολοκοτρώνης.
Στην Καστοριά εστείλανε
να βρούν τον Καραϊσκάκη
Αυτόν τον γιο της καλογριάς
που είχε φήμη λύκου…
Μαθεύτηκε πολύ γοργά
σα να είχε ξεκινήσει
εκείνη η γλυκειά αρχή
τσι Λευτεριάς η ώρα.
Ξάνθος Τσακάλωφ και Σκουφάς
Ρήγας και Υψηλάντης
Κανάρης, η Μαυρογένους, η Μαντώ
η Λασκαρίνα, ο Νικηταράς
Μιαούλης, Παπαφλέσσας
Τζαβέλας και Τζαβέλαινα
Δέσπω και Κουντουριώτης…..
Συμαζωχτήκαν οι Αρχηγοί
με τα πολλά Παλληκάρια
ροβόλησαν τις ρεματιές
τους Τούρκους ακενηγάνε.
Σπαθιά αστράψαν κανονιές
πιστόλες και μπαρούτες
κορμιά σπαρμένα στις πλαγιές
ο Τούρκος δεν βαστούσε.
Με την Ελλάδα στην καρδιά
Αρματωλοί και κλέφτες
μέρα και νύχτα πάλευαν
να διώξουνε τον Τούρκο.
Να λευτερώσουν την γλυκειά
Την όμορφη Πατρίδα
Που στους Αιώνες έκλαιγε
απ της σκλαβιάς το βάρος…..
Η Λευτεριά όμως δεν κρατεί
με κόπο συγκρατιέται
θέλει δουλιά και δύναμη
για να φυτρώσει φύλλα.
Θέλει Λεβέντες να κρατούν
τη φλόγα ψηλά στο χέρι
θέλει το αίμα να χύνεται
για να φυτρώσει ο τόπος.
Τ’ αδέρφια θέλει να πονούν
γερά και μονιασμένα
δεν πρέπει να τα ξεγελούν
τ΄αργύρια της διχόνοιας.
Θέλει ιδρώτα το ψωμί
πόνο τα δουλεμμένα
ανάσα τα πολλά σπαρτά
κι αγάπη ο αδερφός σου.
Θέλει όμως και σύνεση
οι αρχόντοι να σταλάζουν
το δίκιο να μοιράζουνε
και το Λαό να σέβουν….
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΕΧΗ ΚΑΝΑΤΑΣ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΑΠΡΙΛΗΣ 2022
