Όταν λευτερωθεί η Ελλάς
και σύ με τους Θεούς μιλάς,

του Ήλιου ημέρα ξημερώσει
το Φώς του Απόλλωνα ν’ απλώσει,

στο κύμα πάνω γράψε <<πάμε>>
με την Αργώ και ξεκινάμε,

εκείνο το τρελό ταξίδι
από την Κώ στο Γαλαξίδι.

Με τα φτερά του Ερμή στην πρύμνη
και το τραγούδι από τη Φρύνη.

Μέσα στο πέλαγο της Γνώσης
σ’ όλο τον κόσμο να διαδώσεις.

Σ’ όποιο λιμάνι καταφέρεις
της Αθηνάς το Φως να φέρεις.

Να σε δοξάσουν οι Θεοί
και σύ με πλέρια αναπνοή

να κυνηγάς το όνειρό σου
με την Κυβέλη στο πλευρό σου.

Έτσι θα λάμψουν στούς αγέρες
σε μύριες δοξασμένες μέρες,

στον Ουρανό και στην Αθήνα
τα λόγια τα σοφά εκείνα

που είπαν οι Θεοί και ανθρώποι
και λευτερώθηκαν οι τόποι.

Για να πεθάνεις ευτυχής
με τη βοήθεια της ευχής

που σού’ δωσε η Περσεφόνη
μια νύχτα που τη βρήκες μόνη.

Να σε θυμούνται οι παλιοί
οι νέοι και οι οπλαρχηγοί

όταν το βόλι τους ανθίσει.
τη λευτεριά της Γης ν’ αρχίσει.

Κ.Δ.ΚΑΤΕΧΗΣ ΚΑΝΑΤΑΣ