ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ
Λυπάμαι
που δεν γράφτηκε
αλλιώς η ιστορία,
που γέμισαν με ψέμματα
τόμους χαρτιά και τοίχους.
Λυπάμαι
που δεν έγινε το ψέμα αμαρτία
και τα παιδια μαντρώνονται
σε ανήξερα κελιά.
Λυπάμαι
ακόμα τα πολλά
τα λάθη των ανθρώπων
όπου ποτέ δεν έμαθαν
ν’αλλάζουν ταχτική,
και να γεμίζουν τη ζωή
με ασχετα μεσημέρια,
όπου ποτε δεν τήραξαν
τον ήλιο στη βροχή.
Λυπάμαι που σπατάλησε
ο άνθρωπος τη ζήση
σε ασκοπη αναζήτηση
γι αυτό που δεν υπάρχει.
Που πέρασαν τα χρόνια του
με θυμιατό και ζέο
ψάχνοντας νά’ βρει έλεος
για κάτι που δεν φταίει.
Λυπάμαι ακόμα τό μικρό
που τον εντύσαν στ’άσπρα
φορώντας από τη βάφτηση
της Γης την αμαρτία.
Μα πόσο λυπάμαι πιό πολύ
για τη ζωή που χάνει
δίχως αγάπη, έρωτα
και διχως ένα χάδι…….
Κ.Δ.ΚΑΤΕΧΗΣ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2017