Δεν είμαι λένε σοβαρός,
που δεν τρυπάω το μπράτσο
με ένα εμβόλιο στραβό
και χάλια σαν στραπάτσο.
Πως αμελώ τους γύρω μου
και δεν με νοιάζει στάλα,
αφού αποφεύγω το βαξίν
κιο ανησυχώ τα μάλλα.
Όμως τί αξίζει η ζωή
χωρίς να επιλέγεις
αυτό που εσύ επιθυμείς
εσύ και το διαλέγεις…!
Μήπως δεν είναι επιλογή
ακόμα κι άν πεθάνεις,
στο σώμα σου και στη ζωή
αυτό που θες να κάνεις.
Μα ξαφνικά γενίκανε
όλοι γιατροί και γνώστες
για έναν ιό και το βαξίν
όλοι είναι παντογνώστες.
Αμάν πια και ξημέρωσε
του σατανά η μέρα
που για ζωή και θάνατο
όλοι θα λένε πέρα.
Ο κόσμος όλος θα χαθεί
και οι κακοί θα λένε
πως και οι νεκροί στην κόλαση
μονάχοι τους θα κλαίνε…..!
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΕΧΗΣ ΚΑΝΑΤΑΣ