Ήθελα νά ’χα
Ένα τερτικό λανάτες ….
δυο κοφίνια με πατάτες
Τρια τσιμπίλια με σταφύλια…
και δυο κάρτες με νερό.
ενα κάνταρο μπομπόλους
ενα σύχλο χουχουλιούς
δυό γιομάρια αλυπίτσες
και δυό κάλυπους μαζί.
Πάτελες με το τουμάτσι
Και κολίτσιανους στου Πάτσι
Δυό χινιούς με το λεμόνι
Και τον κούτελα να απλώνει.
Ήθελα ακόμα νά ’χα
Μία κίκαρα καφέ
Μία σπουρδόπιτα αφράτη
Πατατόπιτα ανθάτη.
Νέσπολες ακόμα θέλω
Να τίς βάλω στο μαστέλο
Και μαζί με τις πορδάλες
Ζευκιλίζονται κι οι άλλες
Να μου λέει η Καλή μου
Μέ τον Πάππου μου μαζί
Ιστορία με τη γοργόνα
Τον Αλέξανδρο που ζει.
Ήθελα να έχω άφκο
Βίκο και σανό σε μπάλες
Και να αλέθω ανεμολόγια
Και το λάδι σε τσαγκάνες
Ήθελα να προυβατήσω
Στου μπαντούλι σα χαράζει
Και τ’ απόγιομα να ακούω
Τη Θειά Λούλα που με κράζει.
Ήθελα πολλά ακόμα
Κι έχουν φτάσει όλα στο στόμα
Μα δεν έχω πιά κουράγιο
Ξαποσταίνω στο μουράγιο
. Έξω αποίκατσε λιγάκι
Κι έγινε η βραδιά φαρμάκι
Θα τη φέρει λέει τη μπόρα
Θα κρατήσει έως μπονώρα.
Μην ξεχνάτε αγαπημένοι
Ό,τι στη ζωή μας μένει
Είναι το όμορφο, το ωραίο,
Που τελειώνει σαν μοιραίο……..
Κ. Κατέχης
